Projekt Trzydziestka - Doskonałość kryje się w każdej z nas + konkurs

Co w moim życiu jest doskonałe?
To jest właśnie wspaniałe
Zaczęłam akceptować siebie
Ile mnie to kosztowało tego nikt nie wie
Ciągłe zmagania z wagą
Na nich skupiłam się z uwagą
Zamiast cieszyć się życiem
Ciągle martwiłam się tyciem
W końcu posłuchałam ciała
Zatrzymałam się cała
Zaczęłam o siebie dbać
Lepiej jeść,więcej spać
I teraz jest doskonale
A ja czuję się wspaniale

W moim życiu doskonałe jest pomaganie innym. Chęć zwiedzania świata i udzielania się w trudnych sytuacjach. Bo życie się nieprzewidywalne dzisiaj ja pomagam. A jutro może to ja będę zdana na pomoc od innych. Dać namiastkę siebie nie ważne czy to Polska, Azja czy Afryka. Wszędzie na świecie ludzie są wyjątkowi. Im bardziej biedni tym bardziej piękni bo potrafią dzielić się wszystkim. Mają czas dla innych. Człowiek jako człowiek nie jest doskonały. Natomiast miłość do innych, zwierząt to cecha piękna. Kocham wszystkie zwierzęta mam ich sporo. Uważam, że od nich można wiele się nauczyć. Ja tak godzinami mogę. A przytulnie ich pozwala mi pojąć ten świat.
pie-wan@wp.pl

W moim życiu najbardziej lubię nieprzewidywalność. Tak na prawdę do końca nie wiem co wydarzy się jutro, za miesiąc, za rok. Jeszcze niedawno myślałam, że na zawszę zostanę w moim kochanym mieście, a tu już za parę dni wyprowadzam się do domku na drugim końcu Polski.

W moim życiu najwspanialsze jest to że mam możliwość rozwijania się, swoich pasji i to że mam jeszcze cale życie przed sobą i będę mogla je ułożyć jak tylko bede chciała. Cudowne jest to że mam przy sobie osoby które mnie zawsze wspierają, rozumieją i dają mnóstwo powodów do uśmiechu. Doskonałe jest to że że nie zawsze jest właśnie tak doskonale. Zdarzają sie kłótnie, smutki i przykre chwile lecz kończą się one pomyślnie i dobrze. Bo majac przy sobie tak wspaniale osoby nie może byc inaczej:)

W moim życiu doskonałe jest umiłowanie piękna. Jestem niepoprawną estetką i uwielbiam zachwycać się tym, co wokół mnie: np. przyrodą, sztuką, pięknymi przedmiotami, fajnymi charakterami ludzi itp. Niezmiernie cieszę się też, że nie brakuje na świecie obiektów, które wywołują ten mój zachwyt.

W moim życiu doskonały jest plan. Teraz go realizujemy razem z chlopakiem i planujemy wspólne życie.

Uwielbiam kosmetyki Rituals, jesli bedziesz miec okazje koniecznie sprobuj ich herbat… sa nieziemskie.
pozdrawiam

Doskonale jest mieć doskonałe życie z doskonałymi ludźmi 😉 Jednak tak nie jest. My sami nie jesteśmy idealni. Doskonale jest mieć takie życie jakie się chce mieć. Kiedyś moje życie stało w miejscu, było doskonałe. Dlaczego? Nie musiałam się wysilać, po prostu byłam i było mi z tym dobrze. Po krótkim czasie czułam, że to nie jest ta doskonałość o którą mi chodziło. Znalazłam inny cel i dążyłam do zaplanowanej doskonałości. Tydzień temu znowu doskonałość życia wymagała drobnych korekt. Drobnych? Ogromnych! Rozmowy o ślubie z partnerem, remontowanie przyszłego wspólnego domu. Ba! Nawet kredyt wspólny! Teraz jestem tu i teraz. W tym momencie moje życie jest dla mnie doskonałe. Kiedy myślę co się teraz dzieje wokół mnie – jestem szczęśliwa! A czy za rok lub 5 lat nadal będę uważała że ta doskonałość nadal jest doskonała? Może do doskonałości będzie jeszcze czegoś brakowało? Ale to dopiero będzie, nie ma cl rozmyślać. Teraz jest doskonale! Pozdrawiam 😉
katarzyna.dudalo@gmail.com

W MOIM ZYCIU WSPANIAŁE JEST POMOC INNY, PONIEWAZ ZAWSZE WKŁADAM W TO CAŁĘ SWOJE SERCE, I CZASTKĘ SIEBIE. A TO CO SAMA DAJE INNYM, W CO SIĘ ANGAZUJĘ, ZAWSZE MNIE CIESZY I RADUJE, PONIEWAZ CIESZE SIĘ Z TEGO I JESTEM KOMUS POTRZEBNA. I TO MNIE CIESZY

Doskonałe w moim życiu jest to,że mam przy sobie ukochanego mężczyznę. Jesteśmy ze sobą prawie rok i przez ten czas przeszliśmy wiele.Jesteśmy młodzi, ale te młode, piękne uczucie dzięki naszym wspólnym siłom będzie dojrzewać razem z nami.Jestem bardzo szczęśliwa. Pomimo kłótni i najgorszych sytuacji wiemy,że mamy powody do wybaczania i zapominania złych sytuacji,wiemy,dla kogo mamy trwać i że warto jest trwać. Staram się wspierać i jestem wspierana, bardzo kocham i jestem bardzo kochana, doceniam i jestem doceniana. Mam w życiu cele, a wszystko wiążę z tą jedyną wspaniałą osobą, bo wiem,że ona wiążę wszystko ze mną i pomimo trudności ,na które się natkniemy, będzie doskonale, ponieważ je pokonamy.

Jak depilator nie kojarzy mi się z niczym przyjemnym, to to cudeńko chętnie bym przetestowała <3 Wygląda bardzo stylowo! Piękne zdjęcia Aniu, chyba to już z nowego domu, prawda? 🙂

W moim zyciu najbardziej doskonaly jest moj zwiazek. Mam to szczescie ze wyszlam za maz za mezczyzne,ktory jest moim kochankiem i najlepszym przyjacielem w jednym. To on zawsze motywuje mnie do dzialania i mowi dasz rade, kiedy ja kompletnie nie wierze w siebie. To on stoi przy mnie w najpiekniejszych i najsmutniejszych momentach mojego zycia. To on jest po to,by mnie rozsmieszac,gdy jest mi smutno i dzielic ze mna magiczne momenty naszego zycia. Do tej pory najpiekniejszym z nich byly narodziny naszej corki, ktore sprawily ze nasze zycie jest jeszcze bardziej doskonale i barwne.

W moim życiu najbardziej lubię dążenie do celu. Uwielbiam stawiać sobie wyzwania i doskonale radzę sobie w podążaniu drogą do ich realizacji. Dzięki jasno określonym, wartościowym celom, konsekwentnie dąże do ich spełnienia i świadomie rezygnuję z mniejszych “przyjemnostek”, gdyż wiem że ich smak wydłuża moją drogę do sukcesu. W moim dążeniu ważne jest nie tylko osiągniecie celu ale również to, kim się staję w drodze do jego realizacji. Zdarzają mi się potknięcia. Powiem więcej, godzę się na nie. Wyciągam wnioski i bogatsza w doświadczenia idę naprzód. Wiara w siebie, ciężka praca i determinacja towarzyszą mi na równi z przyjaciółmi. Z nimi wiem, że nie tylko cel ale i droga jest moim zwycięstwem.

Ja trzydziestkę przywitałam półtora roku temu i przy tej okazji zrobiłam “rachunek sumienia “. Doszłam do wniosku, że moje życie, choć czasem trudne, jest doskonałe bo jest moje 🙂 mam wspaniale dzieci i kochającego męża, codziennie chodzę do pracy, którą lubię. Ale w wieku lat trzydziestu odkryłam jeszcze jedną ważną rzecz – moje ciało (ze wszystkimi swoimi mankamentami) JEST DOSKONAŁE. Pogodzilam się z tym że raczej już nie będę wyglądać jak w wieku 18 lat i … To cudowne 🙂
Moje ciało jest świadectwem moich wyborów i mojego macierzyństwa. Nie wymienilabym to na inne

W moim życiu nic nie jest doskonałe. Ale prawie wszystko jest bliskie ideału. Doskonałość po części jest nudna ale praca nad sobą, otoczeniem, słabościami bywa bardzo motywująca i napędzająca. Wiele rzeczy możemy oszlifować, wkładając pracę i poświęcenie. Każdego dnia pracuje nad samą sobą. Zarówno fizycznie- odpowiednia dieta, witaminy,kosmetyki, jak i psychicznie – pielęgnując wrażliwość emocjonalną i poszerzając wiedzę.

Co w moim życiu jest doskonałe? Doskonały jest każdy dzień! Każdy poranek – ten pospieszny na tygodniu i ten leniwy w weekend. Doskonała jest kawa zaparzona przez ukochanego męża oraz jajecznica, którą znowu za mocno ściął 🙂 Doskonałe są moje córki, starsza na podobieństwo matki i młodsza – czysta kopia ojca swego. Wszystkie ich psoty i słodkie przytulaski. Każda chwila w naszym życiu, każdy problem, który możemy wspólnie rozwiązać. Wszystkie dobre okazje i święta, które możemy spędzać razem w miłości i zdrowiu. W końcu doskonała jestem ja – ta, która ma szczęście to wszystko mieć.

Intensywne, zmienne emocje (i ,, o zgrozo”, podejmowanie decyzji z ich udziałem) to są rzeczy, które się piętnuje albo mówi o nich pobłażliwie. A ja je kocham! Myślę, że umieć żyć z emocjami i nie zamiatać ich pod dywan, to piękna rzecz. Są chwile, kiedy rozum nie odpowie na wszystkie pytania, a przeczucie poprowadzi dobrze. I nawet jeśli czasem ktoś powie, że takie postępowanie się ,,nie opłaca”, to się nie zgodzę. Emocje, wzruszenia i nastrój, z którym przenoszę góry są częścią mnie i pozwalają osiągać to, czego tak naprawdę chcę 🙂 Około trzydziestki szczególnie to doceniam!

Życie na Ziemi jest doskonałe. Każda jego forma, każde zachowanie ludzkie, doświadczenie , wszystko. Nic nie jest przypadkowe. Każda z nas zasługuje na IDEAŁ. W każdej dziedzinie. Idealna figura, włosy, idealny mąż z idealnymi dziećmi w idealnym domu. W idealnym świecie miałabym długie nogi, pięknie umięśniony brzuch i tyłek niczym Beyonce. Miałabym też jej ruchy, ale co tam. Wstawałabym o 7 rano, z idealnie ułożonymi falami (lub lokami! bez trwałej), z buzią która nie wymagałaby ani krzty podkładu. O 8 wstawałyby dzieci, uśmiechnięte, radosne, same zakładające swoje pięknie wyprasowane (a raczej samoprasujące się) ubranka. Schodziłyby grzecznie na najzdrowsze śniadanie świata, zjadały bez mrugnięcia okiem i plamy na czystej bluzce.
Po idealnym poranku poszlibyśmy wszyscy na spacer, bo przecież idealnej pogody marnować nie można. Po drodze wpadlibyśmy do sklepu gdzie kupiłabym sobie idealny stanik, buty i najlepszą kawę świata. Po powrocie czekałby na nas idealny mąż z idealnym obiadem. Później miałabym swój idealny czas dla siebie, na swoje pasje i inne wspaniałości którymi bym się zajmowała. Sen? W ciągu 5 minut dzieci by zasypiały, po pierwszej kołysance, którą śpiewałabym idealnym głosem. Następnie mielibyśmy z moim idealnym mężem czas na randkę, odpoczynek, relaks. No idealnie! Ale cholernie nudno.
Nie mam idealnego życia. Mój tyłek obok tyłka Beyonce nigdy nawet nie stał. Mój brzuch nie był umięśniony nawet wtedy kiedy miałam 18 lat. Nigdy! Wstaję o 6 rano bo budzą mnie dzieci. Najczęściej po 10 minutach zaczynają się kłótnie i piski. Nie mam idealnej twarzy, o włosach już nie wspomnę. Śniadanie? Najczęściej grzanki z dżemem plus jabłko. Nie robię zakupów w najlepszych sklepach, nie wydaję kasy tylko na buty. Obiad gotuję sama, w międzyczasie wieszając pranie, wkładając naczynia do zmywarki, karmiąc małego i godząc braci – to wszystko w tym samym czasie! Kiedy jestem zmęczona, dzieci zasypiają przez godzinę. W momencie kiedy zaczynam śpiewać, słyszę tylko „nie mama!”. Wieczorem jestem tak zmęczona, że jedyne o czym myślę to łóżko, „Przyjaciele” lub „Chirurdzy”.
Ale kocham swoje życie! Kocham i nie zamieniłabym je na życie nikogo innego.

Co w moim życiu jest doskonałe??… Jeszcze do wczoraj bym się nad tym nie zastanawiała… Nie pomyślałabym ,że idąc spokojnie z przyjaciółką na seans do kina mogę zacząć zastanawiać się nad tym jak trzeba je doceniać… Niby nic nie podejrzewasz ,a za chwilę lądujesz w szpitalu bo ktoś nie zauważy cię przechodzącą na pasach… Po tym wydarzeniu śmiało mogę przyznać ,że jak na razie moje życie jest doskonałe, dlatego iż mam prawdziwych przyjaciół , rodzinę ,zdrowie, którego jakimś cudem nie utraciłam … I to jest najważniejsze… Dostałam chyba drugą szansę ,żeby cieszyć się życiem i doceniać je jeszcze bardziej! ❤❤❤

W moim życiu wszystko jest doskonałe! Doskonałość jest dla mnie pojęciem subiektywnym, więc kiedy jestem szczęśliwa, mogę śmiało stwierdzić, że wszystko jest doskonałe – począwszy od budzenia się w ramionach ukochanego mężczyzny, a kończąc na wspieraniu ludzi, których kocham.

Doskonałość to działanie w zgodzie z samą sobą, świadomość swojej kobiecości, dzielenie się szczęściem z ukochanymi osobami oraz sprawianie sobie małych przyjemności, które dodane do siebie, tworzą coś wielkiego.

Mogę więc śmiało stwierdzić, że moje życie jest doskonałe, bo sztuką jest cieszyć się z tego, co się ma!

W moim życiu doskonałe jest poczucie miłości i szacunku jakie panuje w moim domu. Uczucie, którym obdarza mnie mąż, nasze dzieci jest nie do opisania słowami. Dzięki temu mam wciąż siłę stawiać czoła przeciwnościom losu. Nie zamieniłabym tego na żadne pieniądze świata. Moim zdaniem najważniejsze w życiu jest własnie mieć blisko ludzi dzięki, którym to właśnie codzienność jest doskonała.

Dzień dobry.
Wydaje mi się, że w wielu kwestiach mam jeszcze sporo do zrobienia, żeby osiągnąć względną doskonałość. Jednak to, co bardzo cenię, to umiejętność rezygnacji z wielu rzeczy i zadawania sobie ciągle pytania czego tak na prawdę się chce. Sama droga, która prowadzi do realizacji takich marzeń często bywa najbardziej wartościowa i budująca. Czasami łapię się na tym, że otaczam się zbyt dużą ilością niepotrzebnych rzeczy . To powoduje zamęt i chaos. Dopiero po dokładnej selekcji nabiera to odpowiedniego kształtu i pozwala na pewne uporządkowanie swojego świata i myśli. Doskonałość kryje się więc w umiarze i w tym, czego paradoksalnie nie mam. Staram się więc dążyć do takiego spokoju wybierając rzeczy klasyczne, gustowne, miłe dla oka i o wysokiej jakości. Coś, co nie znudzi się po kilku dniach użytkowania i do czego chętnie wracam, bo sprawia mi to przyjemność. Otaczanie się takimi przedmiotami w swoich czterech kątach tworzy azyl i domowe spa, ale to wymaga selekcji i pracy nad sobą.

Mam cudowną, wspierającą rodzinę. Mam też kochającego chłopaka, ALE w moim życiu doskonałe są MOMENTY. Wyłapuję te najcenniejsze i kolekcjonuję w pamięci. Te piękne chwile pomagają mi, gdy nastaje cięższy czas, gdy nic się nie układa i nic nie idzie po mojej myśli. To może być moment, kiedy z moim chłopakiem wybieram prezent dla mojej chrześniaczki i mam poczucie, że będzie kiedyś cudownym ojcem dla naszego dziecka. To moment, kiedy mój tata po ponad 30 latach małżeństwa przytula moją mamę w taki sposób, jakby dopiero co się w niej zakochał. Te chwile i to poczucie pełni szczęścia to najcenniejsze co mam i jest to coś najdoskonalszego z doskonałości…

Często się zastanawiam czy moje życie jest idealne, doskonałe i takie które sobie wymarzyłam, niestety nie jest, ale wiem, że jeżeli będę się starać, rozwijać i spełniać swoje marzenia to takie będzie. W tej chwili to na czym mi najbardziej zależy to moja rodzina i mój chłopak. Najbardziej lubię właśnie spędzać czas z nimi i z każdym z osobna. Są cudownymi osobami i kocham ich bezgranicznie. Myślę, że moje relacje z nimi są DOSKONAŁE i nie wyobrażałabym sobie bez nich życia.

Co w moim życiu jest doskonałe?
Moja rodzina- wiem, wiem- pojechałam banałem….
Ale moja historia zaczęła się w liceum kiedy pewnego chłopaka spotkałam,
i od pierwszego spojrzenia się w nim zakochałam.
Pierwsze pocałunki, pierwsze spotkania,
oj dużo byłoby do opowiadania.
Po 6 latach postanowiliśmy razem mieszkanie wynająć,
i życiem we dwoje na poważnie się zająć.
W pewną wigilię i pierścionka zaręczynowego się doczekałam,
i przez kolejne pół roku nasze wesele planowałam.
W sierpniu odbył się nasz ślub i podróż poślubna naszych marzeń,
która dostarczyła nam niesamowitych wrażeń.
Przywieźliśmy ze sobą mnóstwo cudownych wspomnień,
i coś czego już nigdy nie zapomnę!
Myślałam, że lepiej między nami być już nie może,
gdy nagle zaczęłam być w kiepskim humorze.
Wymioty,zmienne nastroje,
pomyślałam-chyba się boję.
Dzieje się chyba ze mną coś złego,
albo zjadłam coś nieświeżego…
Nagle natchnęła mnie myśl!
Trzeba pędem do apteki iść!
Test ciążowy!
Chwila ! Moment! I będzie gotowy!
Przebieram i tupię nogami…
zaraz cała prawda będzie przed moimi oczami.
Dwie kreski! Radość! Śmiech! Niedowierzanie!
Za 9 miesięcy mamą się stanę!
Od tego dnia wszystko się zmienia!
Całkiem nowe rzeczy doceniam!
Pierwsze spotkanie z moją córeczką,
wtedy ciążą wydaje się tylko chwileczką!
Pierwszy jej uśmiech a mnie łzy do oczy napływają,
bo widzę jak te małe oczka tak bardzo mnie kochają!
Pierwsze słowo mama a dla mnie to jak Mickiewicza poemat,
mogłabym jeszcze wiele pisać na ten temat.
Bycie mamą to najlepsze co mnie w życiu spotkało,
każdego dnia jest mi ciągle mało i mało.
Doceniam zupełnie inne wartości,
jest we mnie więcej pokory i mądrości.
Córka nauczyła mnie, że w życiu trzeba być cierpliwym,
i osądzając innych być sprawiedliwym.
Pamiętam tamto życie przed jej narodzinami,
ale teraz dopiero żyję DOSKONALE wraz z mężem w pełni- to tak między nami!
Jestem bardzo szczęśliwą mężatką i mamą,
i mam nadzieję, że wy moi drodzy macie tak samo!
Taka to moja historia… która zaczęła się 13 lat temu i trwa do dziś,
już zawsze chcę wraz z moją DOSKONAŁĄ rodziną taka szczęśliwa być!
To dla mnie najważniejsze i nic więcej nie ma znaczenia,
no dobra już się nie rozpisuję- choć jeszcze trochę miałabym do powiedzenia 
A teraz czekam na wyników ogłoszenie- może się uda…
Bo ja naprawdę wierzę w takie cuda!

W moim życiu doskonałe jest bycie…NIEDOSKONAŁĄ. Brzmi banalnie a jednak dojrzewanie do tej świadomości , że nie musisz ale możesz, że nie powinnaś ale chcesz wbrew pozorom nie jest łatwe. Przekroczenie magicznej “30tki” to tez wzrost świadomości o swoich potrzebach i możliwościach ich realizacji. Kiedy stajesz się kobieta w pełnym tego słowa znaczeniu- często definiuje się to jako macierzyństwo, karierę albo udany związek. To okres apogeum naszej nieperfekcyjnej kobiecości, kiedy to my panujemy nad ciałem nadając mu kierunek do spełnienia. wszystkie te składowe powodują że budzą się w nas żywioły o których istnieniu nie odważyłyśmy się myśleć wcześniej. Bo w końcu pojawia się akceptacja siebie w życiowym lustrze.

W moim życiu doskonała jest jego prostota. Dopiero niedawno zrozumiałam, że nie chcę żyć w pędzie i robić kariery w korporacji. Dziś wiem, że najbardziej liczy się dla mnie rodzina i work-life balans. Codzienne, drobne przyjemność, jak smaczne śniadanie, kawa w ładnym kubku, czy ulubione ciastko z cukierni sprawiają mi tyle radości. Mimo natłoku obowiązków czuję, że robię coś dla siebie i przez to jestem zrelaksowana. Wcale nie potrzebuję silnych bodźców i codziennych fajerwerków wystarczy, że zrobię coś miłego dla bliskich i siebie.

Co w naszym życiu jest doskonałe? Chyba to, że wzajemnie się uzupełniamy i dopiero razem zbliżamy się do doskonałości. Osiągamy ją i ciągle tracimy. Cały czas dbamy by ten stan trwał jak najdłużej i jak najczęściej. Ale to jak z włosami. One odrastają. Ile czasu kobiety mają doskonale gładkie nogi po goleniu? Sam nie wiem, ale na pewno chcą osiągać tą doskonałość jak najczęściej i cieszyć się nią jak najdłużej ☺

W moim życiu doskonały jest mój partner, to taka moja wygrana nagroda od życia. Obrócił moje życie o 180 stopni i dopiero teraz wiem co znaczy być szczęśliwą. Choć jesteśmy ze sobą kilka długich lat, tak codziennie dziękuję życiu, że go mam. Jest moją bratnią duszą, mamy podobny gust, dogadujemy się we wszystkim, a dzięki temu prawie w ogóle się nie kłócimy. Codziennie mnie zaskakuje, a to słodki liścik na dzień dobry, to obiad po pracy, niespodziewany powrót z delegacji, takich miłych chwil jest mnóstwo. Oprócz dawania miłości, nikt tak jak on nie potrafi poprawić mi humoru i mnie rozweselić, a o pomoc nie trzeba go prosić, sam wychodzi z propozycją pierwszy. Jest on moją doskonałością w życiu i dzięki niemu nabrało ono barw.

W moim życiu najważniejsza od 2012 roku jest piłka nożna którą pokochałam dzięki mojemu ulubionemu piłkarzowi Robertowi Lewandowskiemu, to od niego wszystko się zaczęło. Gdy zobaczyłam jego zdjęcie w gazecie podczas Euro 2012 zaczęłam śledzić mecze naszej reprezentacji i tak mi się to spodobało że oglądałam potem jego mecze w klubie i zauważyłam że ten sport zaczął mnie całkowicie pochłaniać. Potem zaczęłam lubić kolejnych piłkarzy, oglądałam kolejne mecze i teraz wiem że bez tego nie mogę żyć. Zawsze gdy siadam przed telewizorem i oglądam to serce wali mi jak młotem z emocji, skaczę do góry z radości po zdobytym golu i płaczę razem z piłkarzami gdy przegrywają mecz. Zawsze wspieram naszą reprezentację i Roberta Lewandowskiego a także mój ulubiony klub FC Barcelona. Tą miłością do piłki zaraziłam również siostrę i rodziców którzy też nie lubili piłki nożnej a teraz oglądają razem ze mną. To jest najwspanialsze uczucie jak sport łączy ludzi.

Co w moim życiu jest doskonałe? Doskonałe jest to, że po przejściu tragedii jaka mnie spotkała ( bardzo szybko zostałam wdową ) znalazłam siłę, o którą się nie podejrzewałam. Odkryłam, że mogę, potrafię i uwierzyłam w siebie. Po 30 odkryłam siebie na nowo zaakceptowałam i pokochałam taką jaką jestem bo każda z nas jest doskonała i silna tylko musimy w to uwierzyć. Teraz moje życie się zmienia i z ciekawością patrzę w przyszłość co przyniesie .

Co jest doskonałe w moim życiu? Życie. Moje życie jest doskonałe! Rodzice którzy wychowali całą naszą 15-stkę, partner który wspiera mnie w spełnianiu marzeń, praca z pacjentami, która pozwala mi wpuścić do ich świata odrobinę radości. Zdecydwoanie całe moje życie jest DOSKONAŁE.

Nie jestem ekspertem od doskonałości,
Lecz na moich ustach zawsze uśmiech gości.
Doskonałość czerpię ze swojego wnętrza,
We mnie miłość i ufność małego dziecka mieszka.
Lubię pomagać ludziom i małe zwierzątka ratować,
w takich sytuacjach trzeba się po ludzku zachować.
Niczym Wonder Woman staram się odmienić mój świat,
a przede mną jeszcze tyle wspaniałych lat!
Więc bądź kobietą czynów a nie słowa,
by doskonałość rodziła się w Tobie od nowa.

Lubię stronę na fb jako Afrodyta Zembrzuska
Obserwuję na instagramie jako raspberry_pi2b

Moja codzienność – począwszy od obowiązków: pracy, zakupów, przez wieczorne oglądanie serialu “Wataha” z mężem, aż do weekendowych spotkań i wakacyjnych wyjazdów . Niby zwykłe rzeczy, ale jak doskonałe i piękne:-)

W moim życiu doskonała jest Ona. Jej rozwichrzone włosy na poduszce, na które patrzę, gdy cicho szykuję się do pracy. Doskonały jest jej głos, gdy mówi mi do widzenia. Doskonały jest jej uśmiech gdy wita mnie w drzwiach (a robi to niemal codziennie!). Doskonała jest nasza rozmowa przy kolacji, gdy dzielimy się przeżyciami całego dnia i planami na przyszłość. Jednym z takich planów jest wycieczka na Kubę. Oboje bowiem kochamy ciepły klimat i karaibskie nuty. Bardzo wierzę w to, że ta wycieczka też będzie doskonała. Musi być. Bo będziemy razem – ja i Ona. Moja. Doskonała.

W moim życiu najbardziej doskonałe jest to że jest ono niedoskonałe. Każdego dnia czeka mnie coś innego i nie wiem co dobrego i nowego dziś mnie spotka. Uwielbiam to że każdy dzień jest inny, że zdarzają się porażki, które uczą, że są szczęśliwe chwile, które dają mi radość życia. Jestem dumna z tego, że moje życie jest doskonale niedoskonałe.
ndziewicka@gmail.com

Hmmm… doskonałe? Chyba nie ma jednej takiej rzeczy i chyba nie ma rzeczy doskonałych 😉 ale są momenty, których nigdy nie chcesz zapomnieć. Na przykład: oświadczyny na greckiej plaży, narodziny brata (młodszego o 22 lata), wieczór z kieliszkiem wina po obronieniu pracy magisterskiej, czy „kocham cię” zawsze przed zaśnięciem usłyszane od Niego… Każdy ma swoje doskonałe chwile, o których nie chce się zapomnieć 🙂

Trzydziestka… Eh, to było rok temu. Dokładniej w maju. A ja panikowałam od stycznia. Bo byłam sama. Bo miałam zawirowania mieszkaniowe. Bo zgubiłam gdzieś zapał do jakiegoś hobby. Było tego sporo. I wtedy do pionu postawiła mnie Przyjaciółka mówiąca – “Zobaczysz, po trzydziestce jest najlepiej, wiesz czego chcesz, znajdziesz swoją drogę…”. Ja kiwałam głową na “nie”, a ona powtarzała, ze “jeszcze przyznasz mi rację”.
Minęły urodziny. Armagedonu nie było. Życie toczyło się dalej, a ja zaczęłam myśleć o tym, czego ja potrzebuję, co mi sprawia przyjemność, czego mi brakuje. Ale nie w formie “chcę kasy, księcia z bajki i mini morrisa” tylko raczej zaczęłam dbać o drobne codzienności i małe przyjemności – podawałam sobie kawę w najlepszej filiżance, serwowałam posiłki, które najpierw chciało się pożreć wzrokiem, odkurzyłam a potem zainwestowałam w nowy aparat fotograficzny, po godzinie zastanawiania się napisałam do prawie obcej dziewczyny, że mam projekt sesji zdjęciowej i zaproponowałam jej udział, bo idealnie mi do niego pasowała. Dni zaczęły się wypełniać – kilka nowych osób, dużo radości z każdego zdjęcia, z którego byłam dumna, rozwój w tym kierunku, bo przecież program graficzny sam się nie obsłuży, Kindle, na którym pojawiały się nowe tytuły… Odnalazłam radość i zadowolenie z siebie, a to przełożyło się na moje otoczenie.
Dziś może i siedzę w tej samej pracy, co rok temu, bo lubię ją – ale wracam do nowego domu, w którym czeka na mnie On, a dziś jestem umówiona już na 3 sesje foto.
Czy moje życie jest doskonałe? Nie. Ale ostatni rok, półtora uświadomiło mi, że doskonałość jest tylko celem, a cel jest czymś do czego trzeba dążyć, co automatycznie wiąże się z działaniem. Wystarczyło wprowadzić w swoje życie trochę dążenia do doskonałości, by ono same zaczęło przybierać doskonałe formy…
Parafrazując – jesteśmy stworzeniami doskonałymi – wystarczy to dostrzec…
Przesyłam całą masę pozytywnej energii!

Dzień dobry.
Najbardziej lubię w swoim życiu to, że jestem sobą i to właśnie uważam za doskonałe. Podążam swoją drogą, nie pędząc za rzeczami materialnymi. Każdy dzień przyjmuję z pokorą i potrafię wyciągać z niego wnioski. Wolę wyjść na spacer i uśmiechać się do mijających mnie ludzi niż spędzać długie godziny na portalach społecznościowych. Pragnę żyć i pragnę cieszyć się życiem każdego dnia. Realizuje swoje marzenia, swoje pasje i tylko moją ciężką pracą je zdobywam. Stawiam sobie za cel, czerpać radość z każdej minuty. Chcę być piękna? To będę, ale piękna naturalnie. Chcę odpocząć? Odpocznę i nie dam zarzucić się pracą. Mam swoje zdanie, ale i wiem, że zdanie innych uszanuję. Kocham być sobą i nie dam się by ktoś próbował mnie zmienić 😀
Miłego dnia Kaśka
jolka__@poczta.onet.pl

Myślę, że w życiu każdego człowieka doskonałe jest to, że nie jesteśmy sami, że zawsze znajdzie się ktoś na kogo możemy liczyć i nie ważne czy to jest członek rodziny czy przyjaciel..może być to nawet obca osoba, która do nas wyciągnie pomocną dłoń akurat gdy będziemy w potrzebie…zawsze znajdzie się ktoś kto nas zrozumie…
W chwili obecnej uważam, że moje życie jest doskonałe bo daje życie drugiej istocie – niedługo przyjdzie na świat moje pierwsze dziecko. Uważam, że to jest dar od losu, wielki cud…niewyobrażalne szczeście…nic nie jest wstanie uczynić mego życia pełniejszym niż to, że niedługo zostanę Mama 😉

Moje życie pewnie dla większości osób nie będzie wydawało się doskonałe, ale ja doceniam moje życie za to jakie jest,bo dla mnie jest najdoskonalsze. Mam cudowną rodzinę, która mnie wspiera w dążeniu do swoich wymarzonych celów. Mam swoje miejsce na ziemi,które właśnie będziemy urządzać i jest ono spełnieniem moich marzeń. Nauczyłam się cieszyć z małych rzeczy i celebruje wszystkie ważne chwilę bo to one sprawiają Nasze życie doskonałym.

Doskonały jest uśmiech mojej kobiety,która odmieniła całe moje życie. Kiedy rano się budzę a ona jest obok świat odrazu dla mnie jest lepszy. Życie we dwoje jest cudowne, wspieramy się razem spełniamy marzenia. Zrobiłbym dla niej wszystko bo ta kobieta to spełnienie moich marzeń i doskonałość mojego życia. To ona nadała mu sens.

W moim życiu doskonałe jest to, że uczy mnie, jak mam postępować na zasadzie przeżywanych doświadczeń.

Zupełną doskonałością stało się to, że dane mi było zostać matką

Doskonałość to takie trudne słowo.. Pracuję jako wdrożeniowiec systemów jakości, więc o doskonałości technicznej wiem wiele. Jednak jak to wygląda w codziennym życiu ?
Oj tak, staram się mocno każdy detal swojego życia udoskonalać. Najbardziej dotyczy to zakupów i podejścia do każdej sprawy w szczególności tej dotyczącej mojej ukochanej rodziny. Analizuję i szukam rozwiązań. Ale czy coś naprawdę się doskonałe?
Nie sądziłam, że kiedykowiek pod mianem idealnego i doskonałego mężczyzny z moich ust/ spod moich palców znajdzie się mój mąż, jednak naprawdę nie mam nic mu do zarzucenia. Jak dla mnie jest doskonały z każdą swoją wadą i zaletą. Mimo tego, że jestem bardzo rezolutna i wiele wymagam, każde wyzwanie przyjmuje ze stoickim spokojem i radością.
Pisząc to zaczęłam się zastanawiać, czy nie stworzyłam sobie pod własnym dachem doskonałego ale upartego pantofla 😉

W moim życiu doskonałe jest to, że potrafię cieszyć się każdym dniem, doceniać nawet najmniejsze rzeczy a także dzielić się tą radością z innymi. Nawet gdy coś idzie nie tak, wiem że mam na kogo liczyć, że po burzy zawsze wyjdzie słońce. Bo czy może być coś lepszego niż podarowanie uśmiechu drugiej osobie? 🙂

W tym zabieganym świecie, gdy każdy gdzieś się śpieszy powinniśmy nauczyć się żyć w rytmie slow. Czyż nie warto nakarmić czasami naszej duszy pięknem, które nas otacza? Zatrzymać się na chwilę, by dostrzec to co ważne?
Czy jest coś bardziej doskonałego niż wtulona w siebie para oglądająca zachód słońca, wpatrzona w jeden punkt i żyjąca tymi samymi marzeniami? My z mężem uwielbiamy wpatrywać się w niebo i podziwiać jak u schyłku każdego dnia niebo inną barwą ust mówi nam dobranoc.

Co w moim życiu jest doskonałe?
D jak dzień, bo każdy kolejny daje nam nowe możliwości.
Z jak związek, bo nawet jeśli nie jest doskonały to daje poczucie bezpieczeństwa.
I jak intymność, bo tylko ona zapewnia nam rodzaj bliskości, dzięki któremu czujemy, ze żyjemy.
E jak ekscytacja, bo napędza nas do działania i realizowania się.
W jak walka, dzięki której dążymy do spełnienia swoich marzeń.
C jak czekolada, bo umila nam gorsze dni .
Z jak zmiany, bo czasem są potrzebne, aby przerwać codzienną rutynę i spojrzeć na życie z drugiej strony.
Y jak youth, bo każdy z nas ma w sobie odrobinę dziecka.
N jak niepowodzenia, bo dzięki nim doceniamy każdy, nawet najmniejszy sukces.
A jak ambicja, bo dzięki niej osiągamy to co nieosiągalne.

W życiu doskonałe jest to, kiedy możemy je dzielić z kimś innym, i dlatego przede wszystkim chce podarować ten depilator mojej drugiej połówce.

Każdy zastanawia się co w życiu jest doskonałe, w moim doskonałe jest to że potrafię cieszyć się każdym dniem, korzystać z każdej wolnej chwili. Kocham wywoływać uśmiech na twarzy drugiej osoby, uwielbiam pomagać innym choć nie wiele mam wiem że robię dobrze i dobro kiedyś do mnie wróci, cieszę się gdy widzę że ktoś dzięki mnie jest szczęśliwy, zadowolony. Pomagam jak tylko mogę bo uśmiech osoby obdarowanej czymkolwiek ode mnie wynagradza wszystko. Co jest piękniejsze od szczęścia osoby której życie dało popalić, do nich też może uśmiechnąć się szczęście 😉

Czym jest doskonałość? Każdy ma swój własny sposób patrzenia na świat i stwierdzania co jest perfekcyjne. Ja wiem jedno, staram się być najlepszą wersją siebie. Spełniam swoje marzenia, rozwijam pasję i doskonałe w moim życiu jest to, iż nie jest doskonałe. 🙂 Mimo chorób walczę dalej, bo każda chwila jest wspaniała i może stać się doskonała

Dom do którego zawsze chętnie wracam:)
Obdarowywanie uśmiechem – takie to proste, a jak tylko obdaruje się kogoś uśmiechem, zaraz go odwzajemnia.
Sukcesy – te małe, codzienne, spotykają mnie każdego dnia i co dzień sięgam po następne.
Kochająca rodzina – nic dodać nic ująć!
Obawy – te niewielkie, lecz nadające w życiu nieco adrenaliny
Najlepsi przyjaciele – towarzysze dobrej i gorszej codzienności
Arbuz i Ananas – oraz inne owoce (od razu przybywa energii jak się je zjada)
Ładny wygląd – dbałość o niego jest bardzo ważna. Dbałość zarówno o ciało jak i strój – daje poczucie dokonałości.
Obowiązki – nadają życiu rytm – dobrze go w życiu złapać
Świadomość – tego co dobre a co złe, tego co sprawia radość.
Ćwiczenia fizyczne – polecam każdemu, nie od święta a właśnie na co dzień!

I stąd własnie cała DOSKONAŁOŚĆ codzienności 🙂 – czyli ta najważniejsza!

Doskonałość w moim przypadku to
Osiąganie
Sukcesów nie tylko swoich, ale także innych
Kobiet.
Obecność przy świeżo upieczonych mamach sprawia mi ogrom szczęścia.
Nauka sprawnego przystawiania małych osesków do piersi niewiarygodnie dowartościowuje płeć piękną i przywraca wiarę w siebie w czasie przygnębienia poporodowego… a trzeba tak niewiele!
Akceptacja swojego wyglądu, powrót do masy ciała sprzed ciąży bywa również wyzwaniem.
Łatwo nie jest, dlatego biegnę z pomocą. Wspieram kobiety w każdym wieku w kwestiach żywieniowych. Bo każda z nas jest w wielu kwestiach doskonała, jednak nie każda świadoma tego magicznego
Atrybutu.

Jest wiele rzeczy, które lubię robić…. poranna kawa u boku ukochanego, zabawy z synkiem, popołudniowy spacer, relaksująca kąpiel, wieczór z ulubioną książką… mogłabym tak wymieniać bez końca! I to właśnie suma takich chwil tworzy “to coś”, co sprawia, że mój mały wielki świat staje się doskonały. Bezpieczeństwo, akceptacja siebie i to, że zrobiło się wszystko z całych sił to dla mnie również poczucie doskonałości. I tak od 30 lat, codziennie staram się kolekcjonować te chwile i odczucia w moim życiu, które mogę zdefiniować jako doskonałe.

Doskonałe w moim życiu są relacje z rodziną. Kocham męża, córkę, kota. Idealnie się dogadujemy, rozumiemy wzajemnie i szanujemy. Doskonale wychowałam moje dziecko, które teraz zaczyna wkraczać w dorosłe życie, jako dojrzała i pewna siebie kobieta.
Doskonałe jest to, że moim darem jest gotowanie, kocham gotować i pomimo potknięć, które robiłam, rodzina zawsze mnie wspierała i jadła, nawet najgorszą, przesoloną potrawę. ( Teraz mi to wychodzi z dnia na dzień- lepiej ) 😀
Doskonały jest mój styl, kocham modę i pomimo zbędnych kilogramów nie boję się wyjść na ulicę i ubrać obcisłych ciuchów, należy mieć dystans do siebie!
Doskonale rozumiem, jak i dogaduję się z ludźmi, ponieważ jestem psychologiem, szanuję innych i doskonale wiem, że odwzajemniają moje intencje+ uczucia. Kocham ludzi!
Cieszę się, że jestem zdrowa, a przede wszystkim moja rodzina.
Bardzo fajny konkurs i cieszę się, że mogłam chwilę pomyśleć i dostrzec, jak wiele warta jestem i ile mogę zrobić. NIE WOLNO SIĘ ZAMARTWIAĆ I MIEĆ KOMPLEKSÓW, DZIEWCZYNY! Popatrzcie ile macie i ile możecie osiągnąć!!!!! Pozdrawiam. 🙂

Co w moim życiu jest doskonałe? Bardzo dobre pytanie.. ale gdybym miała w jednym słowie wyrazić co uważam za doskonale to powiedziałabym że … Podejście.
Tak podejście, dokładniej podejście do życia j est w moim doskonałe, oczywiście nie odrazu było doskonałe, myślę że wiele wydarzeń w życiu, wiele zmian i dojrzałość to te czynniki sprawiły że jestem dumna ze swojego podejścia.
Jak każdy człowiek miewałam w swoim życiu słabsze momenty, ale szczerze mogę powiedzieć że nie żałuję niczego, żadnych decyzji, dzięki temu mogę powiedzieć o doskonałości, ponieważ uważam że to jest najwyższy poziom, krótko mówiąc… perfekcyjny.
Często zapominałam co tak naprawdę w życiu jest ważne, jak powinno się obchodzić z delikatnymi sprawami, z ludzmi czy też z emocjami
Dzięki wsparciu bliskich i rodzinie wiele się nauczyłam, słuchałam innych i brałam do serca ich rady, nie uważałam że to ja zawsze mam rację, nauczyłam się przyznawać do błędów.
Zważałam na słowa i pragnęłam zachowywać się jak prawdziwa kobieta, przyjaciółka, siostra i wnuczka.
Uważam to za swój największy życiowy sukces i jestem z tego dumna 😉
Dało mi to siłę, wartość, a przede wszystkim dobrze się czuje jako kobieta pod każdym względem 🙂

Moje życie, wybory czy decyzje nie są doskonałe i to sobie cenię najbardziej. Nie jestem i nawet nie pragnę być idealna. To właśnie błędy, rozczarowania dają najlepsza naukę, czerpie z tego każdego dnia i każdego dnia staje się silniejsza. Słaby dzień pozwala tak bardzo docenić wyjątkowe chwilę i to jest dla mnie najpiękniejsze w życiu, brak doskonałości, dzięki czemu życie jest różnorodne i pełne niespodzianek.

Egoistycznie napisze ze idealne w moim zyciu sa chwile,ktore moge spedzic calkowicie sama. Kiedy maz ma nocke ai dzieci juz smacznie spia a ja mam chwile czasu dla siebie. Moge posluchac ulubionej muzyki, napajac sie chwila z ciepla herbata w reku i dziekowac po cichu losowi za szczescie jakie mam w zyciu codziennym. Dzieki tym chwila mimo uplywu lat czuje sie ciagle jak tamta dziewczynka z masa marzen w glowie. Staram sie wracac do tych marzen i je realizowac.

U mnie doskonały to jest Gofer, pies z którym mieszkam. Ten mały mops ma w sobie tyle radości, energii i miłości do obdarowania że się w głowie nie mieści. Gdyby nie on, moje ataki paniki byłyby o wiele większe, a depresja to pewnie by mnie dawno dopadła. Więc uważam że życie z moim psim towarzyszem jest bardzo doskonałe.

Co w moim życiu jest doskonale? Nie wiem. Żyje z przekonaniem ze mój świat jest idealny, moja rodzina, moja pasja. Ale czy na pewno tak jest? To my pracujemy na to, aby nasze życie było doskonale. Jednak ono też potrafi spłatac nam figle. Choć byśmy bardzo się starali, nie wszystko może iść po naszej myśli. Staram się robić wszystko, aby moja rodzina była idealna. Ale nam tez zdarzają się kłótnie, wymiana zdań czy chwile ciszy. Moja pasja, góry. Jest niesamowita! Przynosi mi wiele radości, jest czymś do czego zostalam stworzona. Mogłabym powiedzieć, tak ona jest doskonała! Jednak nie jest. Zdarzają mi się kontuzje, przez które później cierpię. Straciłam przyjaciela, który tak jak ja, kochał góry i tam zginął. Moja praca? Lubie to co robię. Pomaganie ludziom sprawia mi przyjemność. Praca pielęgniarki wymaga dużo poświęceń. Ja staram się sprostać oczekiwaniom pacjentów. Jednak nie zawsze udaje mi się im pomóc. To w tym wszystkim jest najgorsze… Każdy z nas stara się zorganizować swoje życie tak, aby było w nim dużo uśmiechu, a mało łez. Nie istnieje świat idealny, idealni ludzie, rzeczy. Mimo, że moja rodzina jest fantastyczna, góry są moim życiem, a praca – motywacja, nie mogę powiedzieć że są doskonale, bo każda ma w sobie coś, co nie pozwala jej być doskonałym. Dlatego sądzę że w życiu nie ma nic doskonałego ale jak każdy czlowiek dążę to tego aby mój świat był doskonały 🙂

Uwielbiam moje życie choć prawie nic w nim nie ma idealne – związek kuleje, matczyna cierpliwość też czasem przechodzi na ciemną stronę mocy… ale to właśnie jest najlepsze! Prawdziwie – idealne 🙂

CO W MOIM ŻYCIU JEST DOSKONAŁE?
Moi drodzy!
Życie samo w sobie jest doskonałe…
Do doskonałości, można podpiąć każdy detal; trzeba tylko chcieć!
Doskonałe w moim życiu jest, że jestem wolnym człowiekiem. Do niczego się nie ograniczam, mogę robić co chce.
Doskonałe jest to, że jestem na swój sposób oryginalna. Jeżeli wszyscy dookoła noszą czarne sweterki i proste włosy, ja założę różowy i zrobię loki.
Doskonałe jest to w jaki sposób mogę kochać, jakimi ludzmi się otaczam i co z nimi dzielę.
Doskonałe jest to, że mam dla kogo żyć i dla kogo się uśmiechać.
Doskonałe jest to, że mam plan na siebie.
Doskonałe jest to, że podróżuje.
DOSKONAŁOŚĆ TO WSZYSTKO CO MNIE OTACZA (…)

Doskonałe w moim życiu jest to, że ono wciąż się zmienia i że ja się zmieniam – mogę nad sobą pracować, stale próbować nowych rzeczy, zdobywać nowe doświadczenia, mieć nowe pasje – i to właśnie w nim lubię najbardziej, że jest takie różnorodne, a nie monotonne.

PS Piękne zdjęcia!

Najbardziej w swoim życiu lubię przewidywalność. Wiem, co mnie czeka za rogiem. Nie ma nieprzyjemnych niespodzianek, jestem przygotowana na każdą ewentualną możliwość, chociaż wiem, że nic mi nie grozi. Właśnie dlatego lubię czytać. Przenosić się w różne krainy i dla odmiany przeżywać przygody o których czytam na papierze. Wcielam się w anioła, wojowniczkę, zakochaną i rozbrykaną kobietę. Ponieważ to cecha przewidywalności: życie jest szare, ale książka potrafi to zatuszować chociaż na kilka godzin.
Uważam za doskonałe budzenie się rano ze świadomością, że muszę coś zrobić. Że jestem komuś potrzebna. Doskonały jest pas słonecznego słońca padający prosto na tak wytrwale pielęgnowany ogród. Doskonały jest lekki ciepły wiaterek, który niesie ze sobą świergot ptaków. Doskonałe są dni, gdy wstajesz i po prostu cieszysz się każdą chwilą, każdym kubkiem kawy czy herbaty. Każdym spacerem, każdym krokiem wśród dróżek okalających pola i łąki. Doskonały jest oddech ważnej dla nas osoby, jej uśmiech. Jej dotyk. Doskonałe jest życie, gdy potrafimy się nim cieszyć, każdym momentem, gdy przeżywamy wszystko jak najmocniej umiemy, czerpiąc z życia tyle ile się da.

Można pomyśleć, że jest to banalne pytanie, ale tak nie jest. Po dłuższym zastanowieniu, mogę śmiało powiedzieć, że w moim życiu doskonałe są moje wybory w dążeniu do marzeń. Każde decyzje, które podjęłam są tymi odpowiednimi. Oczywiście, nie raz kosztowały mnie one wiele wyrzeczeń oraz wiele łez. Byłam bliska rezygnacji, ale to właśnie nim zahartowałam swój charakter. Nie żałuję swoich błędów, ponieważ wiem, że miały spory wpływ na moją LEPSZĄ przyszłość. Jedno wiem… gdyby moje wybory nie były doskonałe to obecnie nie byłabym po prostu szczęśliwa. 🙂 Dziękuję i pozdrawiam!

W moim życiu panuje doskonała harmonia. Tworzą ją małe elementy, które złożone w jedną całość, niczym puzzle,tworzą moją własna układankę szczęścia. Jednym z tych elementów jest na pewno mój doskonały dom. Nie jest to dom z katalogów, ale jest doskonały, bo jego fundament tworzą panujące w nim relacje: ciepło, miłość, troska i wyrozumiałość. Mój doskonały dom to ramiona męża, które są cichą przystanią po każdym życiowym sztormie i uśmiech dziecka, rozpędzający wszelkie burzowe chmury. Kolejny element to moja pasja, która jest zarazem moją pracą. Tak, mam to szczęście, że nie muszę w życiu pracować, w myśl zasady, że jeśli robisz to, co kochasz – nie idziesz do pracy, ale spełniać swoje marzenia i realizować plany. Mam doskonałych przyjaciół i to oni są kolejnym puzzlem tej układanki. Nie jest ich dużo, to trzy ważne osoby w moim życiu, na których zawsze mogę polegać. Przy nim mam pewność, że nawet z tych na pozór niedoskonałych sytuacjach, które nie toczą się tak, jakbym pragnęła, wyjdę obronną ręką, bo z nimi przetrwam każdy sztorm! Mam wreszcie siebie! Tak, uważam siebie za swoją przyjaciółkę, co pozwala mi patrzeć na siebie przychylnym okiem. Choć wiem, że nie mieszczę się w kanonie wymiarów kobiecego piękna, a bliżej mi bardziej do tego, znanego z obrazów mistrzów renesansu (ach,te rubensowskie kształty)to wcale nie czuje się z tym źle. Ja kocham siebie taką, jaką jestem i dzięki temu jestem szczęśliwa. Z tymi swoimi niedoskonałościami jestem doskonała, bo siebie akceptuję i przy każdym spojrzeniu w lustro widzę szczęśliwą, pogodzoną z sobą i wartościową kobietę, która doskonale wie, czego chce od życia. Nie widzę zmarszczek wokół oczu, zbyt krótkich nóg czy niechcących ze mną współpracować włosów, bo odwraca od nich uwagę mój szeroki uśmiech, zdradzający światu, że w moim życiu panuje idealny ład, który sama sobie tworzę, skupiając się na wartościach i relacjach!

doskonałe podejscie do życia – wiara, że jutro będzie lepiej, radość z padającego deszczu i każdego przebiegnietego kilometra, radość, że jestem tu gdzie jestem, mimo aury widze kolorowe jutro:) pięknie marzę i powoli realizuje plany, mam zgrabne nogi i szczery uśmiech, nawet niedoskoanle dla innych bo…za male piersi dla mnie są perfect bo moje, naturalne 🙂

Naszą narodową cechą jest narzekanie…Doskonale to wszyscy wiedzą.Moją doskonałością ,a raczej dążeniem do niej jest szukanie w życiu pozytywów:nie “dlaczego ważę 65 kg a nie 56?” tylko “super …schudłam 4 kilo i ważę już 65 kg”…..Nie “dlaczego moje dzieci nie są najzdolniejsze,najpiękniejsze ,najbłyskotliwsze”- tylko “moje dzieci są cudowne(czasem wkurzające ale cudowne) , starają się i są coraz lepsze,zdobywają swoje małe szczyty powoli ale sukcesywnie””… Mam pracę,męża, super dzieciaki.Ideały nie istnieją,ale kto nam zabroni do nich dążyć?? I ja doskonale sobie z tego zdaję sprawę…

W moim życiu najbardziej lubię równowagę. Widzę ją we wszystkim. Gdy mam ciężki dzień na uczelni to znowu w pracy jest super. Gdy mam ciężki dzień w pracy – wybawieniem jest uczelnia. Gdy mi ciężko i źle, smutno, gdy nie mam sił, ale spotykam się z miłością mojego życia to wszystko mija, idzie w górę i nagle osiągam równowagę, będąc znowóż szczęśliwą i radosną. Kocham te momenty, kiedy doprowadza mnie do szału, ale mimo wszystko jest najważniejszy na świecie. Kiedy byle kiedy wyprowadza mnie z równowagi, ale tym samym dzień później pozwala dojść do stanu ukojenia i równowagi. Co lubię najbardziej w swoim życiu? To, że po wielu latach, ciężkich latach, w końcu pojawił się on i sprawił, że moje życie jest proste, łatwe i GŁADKIE!

W moim życiu doskonała jestem … JA, moja podróż w kierunku poznawania siebie ciągle trwa. Za kilka miesięcy także lat 30-tkę będę miała i podsumowań całego życia dokonywała. Uważam, że to, że żyjemy to ogromny dar, który otrzymaliśmy, ciągle możemy doświadczać, bez względu jakich wyborów wcześniej dokonaliśmy. Każda z nas siebie na pierwszym miejscu stawiać powinna, gdyż nikt za nas nie żyje, nie czuje, niechaj bogini, którą jesteś, egzystencją się delektuje. Jestem artystyczną duszą, która ciągle coś tworzy: piszę, maluję, wyszywam, nudę pasją zakrywam. Hobby sprawia, że życie piękniejszy wymiar ma, proces twórczy ciągle trwa. Dzięki sztuce nie widzę szarych ulic, smutnych ludzi, lecz dźwięki ożywione, kolory nasycone. Czuję się, jakbym przeciętność codziennie przeskakiwała i w czarodziejskiej krainie się zanurzała. Wiecie ile przyjemności, sprawia mi tworzenie w opowiadaniach świata, bohaterów kreowanie, nawet nie macie pojęcia, jak kocham pisanie. Piszę prozę, wiersze, mam nadzieję, że kiedyś znajdę grono czytelników szersze. Wierzę, że pasja w zawód przerodzi się, ja być prawdziwą pisarką bardzo chcę. Uwielbiam lawirować pośród emocji, które odczuwam, raz spadam, raz stoję bezruchu, a innym razem fruwam. To serca do twórczości mnie rwie, podzielić się uczuciami z innymi tak mocno chcę. Doskonały w moim życiu jest także mój dwuletni syn, który oświetla każdy mój dzień, gdy przytulam się do niego, z szarej jesieni robi się słoneczny, letni dzień. Z okazji 30 urodzin, życzę wszystkiego najlepszego ŻYCIA DOSKONAŁEGO!

Jedyną doskonałą rzeczą w moim życiu jest pogodzenie się z sobą, absolutna akceptacja siebie zarówno w wymiarze fizycznym jak i duchowym. To zabawne, że wszystko przyszło samo wraz z przekroczeniem magicznej “trzydziestki”. Nagle odleciała potrzeba kreowania wizerunku, słowa “powinnam”, “muszę” same odeszły ze słownika, zaczęłam sama troszczyć zamiast oczekiwać tego od innych. Czuję się ze sobą cudownie pogodzona, już nie muszę o nic walczyć i stawiać oporu, nie muszę bać się porażki bo nauczyłam się z niej czerpać inspirację. i siłę. To jest właśnie doskonałe w moim życiu – świadomość, że nie muszę być doskonała 🙂

W moim życiu doskonałe jest to,
że nigdy się nie poddaję,
dzięki temu życie ciekawsze się staje.
Realizuję swoje marzenia,
bo jest ich tyle do spełnienia.
Cieszę się z dnia każdego,
nawet z drobiazgu najmniejszego.
Optymistycznie myślę, nie żałuję niczego,
ale bawię się w życiu i cieszę ze wszystkiego.
Żyję pełnią życia i podróżuję,
zwiedzam obce kraje, żartuję.
Żyję ze sobą w zgodzie, siebie akceptuję,
swoje zalety prezentuję.
Mimo trudności nie załamuję się wcale,
bo życie to nie bajka, to walka stale.
I nie ma co się zamartwiać, to nie daje niczego,
ale dążyć do życia doskonałego 🙂

Dla mnie doskonały jest każdy nowy dzień. Specjalnie codziennie wstaję przed wschodem słońca, aby móc go oglądać. Kiedy patrzę na tak niesamowicie piękne niebo, na te kolory to za każdym razem przypominam sobie, że jestem tu tylko na chwilę i powinnam wykorzystać ten czas jak najlepiej, nie tylko dla siebie, ale i dla bliskich. Patrząc na tak idealny, że aż czasami nierealny pejzaż zawsze pojawia się tylko jedna myśl, że Życie na prawdę jest Cudem, bo cóż doskonalszego od dnia dzisiejszego mogliśmy otrzymać, przecież tyle wspaniałych rzeczy w ciągu właśnie tego dnia może się wydarzyć…

to co najbardziej kocham w życiu, to powroty wiosny, to spotkanie z przyrodą i zbliżenie się do natury, z której czerpię energię, siłę i urodę. Zrzucam grube swetry, rajtuzy i daję skórze pooddychać! Pozwalam, aby słońce i wiatr mogły ją pieścić:) Stopom daję pooddychać i dotknąć ziemi. Zakładam lekkie, wygodne i przewiewne obuwie, a kiedy przyjdzie na to pora, nie boję się biegać boso po porannej rosie, pozwalam, aby piasek zrobił za mnie masaż oraz pilling. Kocham to, ze jestem częścią natury!!!

Doskonałe w moim życiu jest to ,że nie mogę się poddać. Jestem matką trzech wspaniałych synów, to daje mi motywacje do życia. Czasem jest ciężko bo cały czas jestem ze wszystkim sama i muszę sobie poradzić w każdej sytuacji. Nie poddaje się i wiem że przeżyłam już wiele ale daję rade i jestem z siebie dumna , że już tyle osiągnęłam a wszystko jeszcze przede mną.

Profil lubię jako Martyna Kupczewska.
E-mail: martynamimi@wp.pl

Mówią, że nic nie jest doskonałe…, jednak z czystym sumieniem mogę stwierdzić, że to nieprawda! W moim życiu doskonali są ludzie, którzy mnie otaczają – każdy z nich posiada inne cechy charakteru. Mam szalonych przyjaciół od imprez, inteligentnych przyjaciół, którzy w każdej chwili pomogą z tajnikami programowania (mój zawód), przyjaciół, na których zawsze mogę liczyć i dzwonić z problemami o każdej porze, przyjaciół, którzy podzielają moje pasje… Mogłabym jeszcze długo wymieniać! Ale najważniejsze w tym jest, że w żadnej chwili mojego życia nie czuję się samotna. A samotność jest moim największym koszmarem… Nie zmieniłabym NICZEGO w ludziach mnie otaczających!

Szukam w myślach słowa mogącego zastąpić w moim życiu słowo “doskonałość”…
Analizuję, zastanawiam się…i…

Znalazłam!

To “dystans”!

W moim życiu do doskonałości doprowadziłam swój DYSTANS do wielu spraw, osób, emocji. Ja powiada mądre porzekadło miejskie: “Tylko dystans nas może uratować” 😀
Wyobraźcie sobie np. taką sytuację: malujecie włosy a po spłukaniu farby zamiast chłodnego, skandynawskiego blondu wychodzi Wam żółty kurczak. A akurat jest długi, wolny weekend i żaden fryzjer nie pracuje…A Wy musicie iść na obiad do teściowej (sytuacja autentyk). Wtedy ratuje mnie właśnie DYSTANS do siebie.
Albo, gdy ktoś zgłosił na policję, że krzywo zaparkowaliście auto. Pod ośrodkiem zdrowia. Bo biegliście z chorym dzieckiem na rękach do lekarza i mało Was obchodziły akurat linie parkingowe…I dzwonicie na numer podany na mandacie, policjant karze się Wam zgłosić do siebie osobiście i po wymianie zdań daje jedynie pouczenie. Znów ratuje mnie DYSTANS. Tym razem do ludzi.
Kolejnym przykładem przydatności mego doskonałego kompana życiowego – DYSTANSU- są momenty, gdy wiem, że nic nie muszę. Bo mój kompan DYSTANS na dobre wprowadził się do mojego życia po skończeniu 30-tki w marcu tego roku 🙂 Od tamtej pory jestem bardziej świadoma siebie, tego, kim jestem i nie muszę nic nikomu udowadniać. DYSTANS pomaga mi mieć pewność, że jestem fajna, kreatywna, ładna…mimo, że kompletnie niedoskonała <3 Dzięki niemu wiem, że nie muszę się podobać wszystkim, nie muszę zadowalać ludzi wokół i ciągle się do innych porównywać. Moją idolką, która jak ja ma ogromny dystans do siebie jest Celeste Barber. Płaczę ze śmiechu widząc jej posty na Instagramie, w których pariodiuje zdjęcia gwiazd. Pokazuje swoje fałdki, twarz z pryszczami i brak mięśni. W miejscu, gdzie promowana jest doskonałość w postaci idealnych figur, muskułów uzyskanych na crossficie i wklęsłych brzuchów od picia zielonych smoothie 😉
DYSTANS powoduje, że jestem kwiatem lotosu na tafli jeziora, gdy w dopiero co sprzątniętym mieszkaniu córka postanawia urządzić sobie plażę wysypując na panele cały koci żwirek, gdy bez zapowiedzi wpada teściowa zaglądając mi do garnków i ucząc jak mam wychowywać dziecko oraz gdy kolejny dzień z rzędu dowiaduję się od szefa, że mój projekt "to nie dokładnie to o co nam chodziło"…

W takich właśnie chwilach zamiast głosu podnoszę jedynie brew 😀
Dlatego w moim życiu doskonały jest właśnie mój DYSTANS, którego życzę każdemu.

Na Fb obserwuję od dawna – Malvina Novik-Wyrwas
Na Insta od niedawna, aczkolwiek intensywnie 🙂 – malvnovi

Mówią, że nikt nie jest doskonały. W moim życiu doskonały był plan…że wybudujemy dom doskonały 😀 Z mizernymi oszczędnościami i mizernymi widokami na lepszą pracę zaczęliśmy (wbrew wszystkim pukającym się w czoło)… I wybudowaliśmy dom doskonały. Każda cegła, ścianka, gniazdko czy płytka jest NASZA i przez naszą rodzinną ekipę zamontowana. Każde pomieszczenie ma swoje przemyślane miejsce, każde okno, drzwi i klamka pasują do siebie. Moje pomysły (nawet te z pozoru szalone) zdały egzamin. To nie dom z obrazka, bo ciągle coś jeszcze przy nim dłubiemy (ruszamy z poddaszem) Chociaż ciągle brakuje tego i owego – to już jest nasz! Jest idealny! Bo marzenia trzeba spełniać! Plan okazał się doskonały, wbrew zdrowemu rozsądkowi 😁 My nie jesteśmy chodzącymi ideałami (mam wiecznie połamane paznokcie, z ciuchami roboczymi się nie rozstaję, mąż opanował łacinę i wszystkie chyba narzędzia).. ale dom nam wyszedł, nie ma co! Przetrwaliśmy 5 lat budowy i wiem, że przetrwamy wszystko 😉

Doskonałe w moim życiu jest to, że nic nie jest doskonałe ! Mam piękne oczy, ale w jednym opada mi powieka, mimo wzystko je kocham, nie mam za chudych nóg, ale mimo wszystko odsłaniam je, chodze w szpilkach i czuje się kobieco. Nie ma ideanego faceta , mojego kocham całym sercem ze świadomością wszystkich jego zalet ale też wad i gorszych punktów, bo nie jest idealny. Kiedy podróżuje na własną rękę niskobudżetowo, zdarza się że trafie w bardzo złe noclegowe miejsce, że nie zdążę na pociąg czy autobus do kolejnego miasta, zgubie pieniądze, albo ktoś mnie oszuka, mimo to z żadnej podróży nie wróciłam w złym humorze, bo każda dzięki tylu wspomnieniom jest idealna. Na codzień śpiewam, spełniam się w tym zawodowo, występowałam w kilku programach muzycznych, i też nie wszystko na mojej muzycznej drodze poszło idealnie, ale dzięki temu wyciągnęłam wiele wniosków. Dla mnie ważnie nie jest dążenie do tego żeby wszystko było idealne i wg. planu. Mój kundelek, którego przypadkiem wziełam do domu także zupełnie nie jest doskonały, ale nie zamieniłabym Go na żadnego innego pieska. Dla mnie najważniejsza jest spontaniczność, wrażliwość, ambicje i dążenie do szczęścia , zarówno mojego jak i najbliższych mi osób. esterkawrona@interia.pl

Powodzenia przy czytaniu tych wszystkich super odpowiedzi 🙂
Moglabym napisac o tych wszystkich drobnych rzeczach, o najblizszych, ale ja troche przekornie – o stresie a wlasciwie uczuciu kiedy stres odpuszcza.
Ja osiagam doskonale samopoczucie jak tylko poradze sobie ze stresujaca sytuacja – rozmowa o prace, prezentacja (najgorzej!), dywanik u szefa. Gdy tylko zazegnam problem to splywa na mnie takie blogie uczucie relaksu, jakbym sie kapala w mleku (nigdy sie nie kapalam ale to porownanie wydaje mi sie wlasciwe) albo otulila milusim kocykiem. Totalnie mi wszystko odpuszcza i czuje sie wtedy doskonale.

W moim życiu najdoskonalsze są momenty – takie króciusieńkie chwile, w których wydaje mi się, że nic nie jest w stanie mnie powstrzymać przed podbojem całej naszej planety, szaloną wyprawą na Marsa, a następnie szybkim powrotem, by zdążyć na ulubiony odcinek serialu. Abstrakcja? Wcale nie, to po prostu kilka minut tylko i wyłącznie dla siebie, w czasie których unoszę się kilka metrów nad ziemią, nie potrzebując do tego ani oryginalnych bodźców, ani nawet wielkich pieniędzy. Pierwszy z tych momentów zwykle nadchodzi rano, gdy wychodząc spod prysznica na chwilkę wyłączam się z ferworu panującego każdego poranka w domu pełnym ludzi i siadam na fotelu z kawą oraz kilkoma kostkami czekolady. Potrzebuję tego momentu jak powietrza i to właśnie on sprawia, że potrafię zacząć dzień z uśmiechem, nie złorzecząc na szefa, nawet gdy już w pierwszej godzinie pracy usłyszę słowa krytyki w stosunku do przesłanego poprzedniego dnia pisma. Drugi to popołudniowy spacer z psem po parku, a w weekendy, gdy uda mi się wyjść przed zmrokiem znacznie częściej po lesie, gdzie mój mały Misiek obszczekuje absolutnie wszystkie napotkane zwierzęta. Dzień w dzień reaguje tak samo, a ja patrząc na tego psa i na otaczające mnie drzewa, za każdym razem cieszę się jak małe dziecko. Błyskawicznie pozbywam się złych emocji, planuję i porządkuję sobie wszystko w głowie. Kolejny z moich momentów jest trochę dłuższy i zaczyna się wieczorem, gdy siadam na kanapie już bez makijażu i w ulubionej za dużej piżamie, a mój mężczyzna ogląda przegląd sportowych wydarzeń dnia, niemal nieświadomie mnie obejmując. Nie odzywam się wtedy, po prostu przez te kilka minut się w niego wtulam, myśląc o tym, jakie mam szczęście, że dane mi było go poznać. Gdy prezenter żegna się z widzami wspólnie zaczynamy szukać jakieś filmu do obejrzenia albo zwyczajnie rozmawiamy, to nasz czas razem.
Doskonałość to pojęcie – ocean, dla każdego znaczy coś zupełnie innego i żadna odpowiedź nie będzie zła. Dla mnie jest właśnie czymś takim, te momenty są kwintesencją mojej własnej doskonałości. Tak. Żyję w moim własnym doskonałym świecie.

Mój mail: joa93@wp.pl

Najbardziej lubię w swoim życiu uczucie niezmarnowanego dnia. Kiedy kładąc się wieczorem spać wiem, że czas nie uciekł mi przez palce, że zrobiłam coś dla innych, dla siebie. Czasami padam na twarz ze zmęczenia ale wiem, że był to dobrze wykorzystany dzień. Co w moim życiu jest doskonałe? W pierwszej chwili chciałam napisać, że nic, jednak jest coś doskonałego. W niezwykły i doskonały sposób życie … potrafi być zaskakujące i nieprzewidywalne. Mogę to powiedzieć z perspektywy czasu patrząc na pewne wydarzenia, które ułożyły się tak a nie inaczej … i lepiej być nie mogło, wszystko było po coś, przyniosło jakieś wymierne skutki. To jest coś niesamowitego.

Oczy. Są doskonałe -to najbardziej skomplikowany mechanizm w ludzkim ciele, dzięki któremu możemy podziwiać piękno otaczającego świata i jego doskonałość. Ponoć oczy nigdy nie kłamią, choć łatwo je oszukać czy zmylić. Mogą być zielone, niebieskie, brązowe, czarne lub mieszane. Moja przyjaciółka ma jedną źrenicę wyraźnie większą od drugiej, ale nie tylko to czyni ją wyjątkową. Uwielbiam patrzeć w ludzkie oczy – odbija się w nich dusza 🙂

Chyba najbardziej doskonała jest moja niedoskonałość 🙂 Tak! Mam wady, bywam roztrzepana i czasem zapominam o pewnych rzeczach, ale przez to, że nie muszę być idealna, mogę się w pełni cieszyć życiem. Mogę się cieszyć moją rodziną, mężem i córką, których kocham najbardziej na świecie. Dla mnie oni są doskonali, choć dostrzegam także pewne drobniutkie wady wspomnianym istotek 🙂 Doskonałe za to bywa moje mieszkanie. Napisałam “bywa”, ponieważ jest takie, tylko w sobotnie przedpołudnia, kiedy to jest świeżo wysprzątane. Stan ten nie trwa długo, gdyż zabawki córci żyją własnym życiem i stale opuszczają pokój Małej i rozprzestrzeniają się po całym M. Również męża kabelki i śrubeczki wydaje się, że mają nogi i potrafią przemieszczać się szybciej niż ja z odkurzaczem :-). Wróćmy do stanu doskonałego mojego mieszkania- o tak, teraz jest DOSKONAŁE. Po wielu przeprowadzkach udało mi się w końcu zamieszkać we własnym mieszkaniu. I gdy tak pomieszkiwaliśmy w kolejnym wynajmowanych to marzyliśmy, że w naszym będzie to i to i to… I jest! Spełniliśmy swoje marzenie. Cudowne uczucie budzić się u siebie. Jestem szczęśliwa 🙂

Przez długi, długi czas żyłam rozgoryczona i zazdrosna o szczęście i osiągnięcia innych – każdy miał lepszy związek, pracę, cokolwiek. Ostatnio pewne zdarzenia uświadomiły mi, że moje życie jest doskonałe i nie mam potrzeby porównywać go z innymi – jestem w związku, który ma swoje wzloty i upadki, ale trwa, bo obojgu nam zależy i to jest doskonałe, mam pracę, która nie jest męczarnią od rana do nocy, jest przyjemna i lubię do niej chodzić, a więc jest dla mnie doskonała, mam dom i rodzinę, która o mnie dba jak najlepiej potrafi i pragnie mojego szczęścia bardziej niż ktokolwiek na świecie, a ja kocham ich, skończyłam studia, mam wyższe wykształcenie, z którego jestem dumna, nie choruję na żadną poważną chorobę, jest doskonale. Jednak najbardziej doskonałe w moim życiu było zdanie sobie z tego wszystkiego sprawy, bo teraz jestem szczęśliwa jak nigdy.

mój e-mail: matcha2401@gmail.com
profil na Facebooku, z którego obserwuję Waszą stronę: martyna.targosz

Doskonałe w w moim życiu są momenty, kiedy czuję się spełniona. Zapach porannej kawy i jajecznicy zrobionej przez mojego męża, chichot dzieci słyszany z pokoju. Małe rączki zawieszone na mojej szyi i usteczka mówiące “kocham Cię najbardziej na świecie Mamuniu “. Kiedy osiągam sukcesy i realizuję trudne projekty. I kiedy wieczorem słyszę: “jestem z Ciebie taki dumny Kochanie”

Na początku mojej wypowiedzi a w odniesieniu do wpisu Pani Anny chciałabym zaznaczyć, że nie chcę być, jak szwedka🤔 Rozmawiałam ostatnio z przyjaciółką że Szwecji. Takie babskie ploteczki na różne tematy. Okazuje się, że Szwedzi – wielbiciele natury, nie znoszą wydepilowanych kobiet! Kiedy Zuzanna posprzecza się z mężem i chce mu dokuczyć, depiluje się na zero 😃

A teraz do sedna.
Co w moim życiu jest doskonałe? Idealne ? Musiałam się chwilę zastanowić.
Już wiem!
Doskonałe jest to, że mogę kierować swoim życiem. Tak. Dokładnie.
Kiedyś byłam jedną z ryb w oceanie codzienności. Płynęłam razem ze wszystkimi w jednym kierunku.
Unosiłam się z prądem.
Aż nadszedł taki dzień, że walnęłam się w głowę a życie kopnęło mnie w tyłek.
I się obudziłam.
Teraz już nie jestem jedną z wielu. Chwytam byka za rogi . I płynę pod prąd, jeśli jest taka potrzeba. Walczę o swoje na polu bitwy do utraty tchu. Dokonuję dobrych wyborów. Nie boję się ryzykować – w granicach rozsądku. Mogę zrobić coś dobrego dla innych.
Już nie podążam za tłumem. Wybieram swoją własną drogę, choć czasem jest wyboista i pełna kamieni.
I to jest właśnie doskonale w moim życiu. Że mam wolny wybór i mogę decydować za siebie. A moje życie jest tylko i wyłącznie w moich rękach. Bo życie jest cudowne . Życie nie jest okrutne , jak twierdzą niektórzy. To tylko nieliczni ludzie są źli.

Doskonałe mogłoby być moje ciało, a czy wtedy bieganie dawałoby mi tyle satysfakcji i radości?
Doskonała mogłaby być jesień, ale czy gorąca czekolada smakowałaby tak samo dobrze?
Doskonale było by nie popełniać gaf i podejmować tylko dobre decyzje, a czy wtedy mielibyśmy tyle ciekawych historii do opowiadania?
Zatem doskonałe w moim życiu jest to, że nic w nim nie jest tak naprawdę do końca doskonałe.

Kiedy patrzę w lustro, widzę uśmiechniętą blondynkę przy kości, której daleko do miss świata, a także bogini Afrodyty. Mam za duży nos, a także małe oczy. Być może mężczyźni nie zawieszają na mnie zbyt często wzroku, a kobiety nie zazdroszczą mi wyglądu. Lecz się nie przejmuję tym wcale, gdyż wygląd jest tylko powierzchowną otoczką. Mój charakter pozostawia też wiele do życzenia, gdyż bywam porywcza, nerwowa i czasem niemiła! Jednakowoż te cechy są malutkie w porównaniu do mojego doskonałego serca… Może zabrzmi to trochę narcystycznie, lecz duma mnie rozpiera, gdyż moje dobroczynne czyny są doskonałe w całej swej okazałości! Mój wewnętrzny głos, gdy idę po ścieżce zwanej życiem, kieruje mnie w stronę pomagania innym. Sądzę wręcz, że zostałam po to zesłana na ziemię i jest to moja życiowa misja! Pomagając tym innym dostaję skrzydeł, które są stalowe, gdyż nie da się ich podciąć. Od blisko 10 lat aktywnie włączam się w organizację zbiórek charytatywnych na rzecz potrzebujących, bardzo chorych dzieci! Pozyskuję sponsorów, współorganizuję charytatywne koncerty, a także sama bardzo często dorzucam chociażby symboliczny grosik, pomimo tego, że nie mam milionów monet. Zdarza się, że pomimo poruszenia nieba i ziemi, młodociany potrzebujący zmienia adres zamieszkania na niebiaski, lecz tych pozytywnych historii jest zdecydowanie więcej! Zakup nowoczesnego wózka inwalidzkiego, innowacyjna operacja w USA mająca na celu eliminację wady serca, czy też zafundowanie protezy dla dzieciątka, które urodziło się bez ręki, to tylko niektóre z sukcesów, w których po części miałam swój udział. To mnie umacnia, sprawia, że czuje się silniejsza! To jest najdoskonalsza rzecz w mym życiu, gdyż jest ona mą życiową misją. Dzięki temu mam bogate wnętrze i czuję się kobietą spełnioną. Chociaż nigdy nie będę typową pięknością, to czuję się przepięknie przez me życiowe czyny! Całego świata nie zmienię, lecz mymi czynami sprawiam, że jest on bardziej kolorowy…szczególnie dla potrzebujących dzieciaczków i ich rodzin!

NO NIEMOŻLIWE. JA TU PISZĘ PROSTO Z SERCA A MODERATORZY TWIERDZĄ ŻE TA WYPOWIEDŹ JUŻ BYŁA. TOŻ TO SZOK. OMG
……………

Na początku mojej wypowiedzi a w odniesieniu do wpisu Pani Anny chciałabym zaznaczyć, że nie chcę być, jak szwedka🤔 Rozmawiałam ostatnio z przyjaciółką że Szwecji. Takie babskie ploteczki na różne tematy. Okazuje się, że Szwedzi – wielbiciele natury, nie znoszą wydepilowanych kobiet! Kiedy Zuzanna posprzecza się z mężem i chce mu dokuczyć, depiluje się na zero 😃

A teraz do sedna.
Co w moim życiu jest doskonałe? Idealne ? Musiałam się chwilę zastanowić.
Już wiem!
Doskonałe jest to, że mogę kierować swoim życiem. Tak. Dokładnie.
Kiedyś byłam jedną z ryb w oceanie codzienności. Płynęłam razem ze wszystkimi w jednym kierunku.
Unosiłam się z prądem.
Aż nadszedł taki dzień, że walnęłam się w głowę a życie kopnęło mnie w tyłek.
I się obudziłam.
Teraz już nie jestem jedną z wielu. Chwytam byka za rogi . I płynę pod prąd, jeśli jest taka potrzeba. Walczę o swoje na polu bitwy do utraty tchu. Dokonuję dobrych wyborów. Nie boję się ryzykować – w granicach rozsądku. Mogę zrobić coś dobrego dla innych.
Już nie podążam za tłumem. Wybieram swoją własną drogę, choć czasem jest wyboista i pełna kamieni.
I to jest właśnie doskonale w moim życiu. Że mam wolny wybór i mogę decydować za siebie. A moje życie jest tylko i wyłącznie w moich rękach. Bo życie jest cudowne . Życie nie jest okrutne , jak twierdzą niektórzy. To tylko nieliczni ludzie są źli.

Pytanie konkursowe jest niezwykle interesujące i skłania do refleksji. Bo można w sobie wiele lubić, ale pojęcie doskonałości to bardzo “mocne” wyrażenie, które nie pozwala na wyjątki. I dochodzę do wniosku, że moim kobiecym życiu lubię najbardziej i uważam za doskonałe macierzyństwo – czyli to co zaprogramowała w nas sama, doskonała natura. Jestem młodą mamą, na początku tej wspaniałej przygody. Wydanie na świat nowego życia i troszczenie się o jego rozwój, zarówno w brzuszku (gdzie rośnie tak blisko serca), jak i później, gdy małe stópki stawiają pierwsze kroki. Matka Natura obdarzyła nas niesamowitą doskonałością. 🙂

Kocham swoja rodzinę, ale nie mogę powiedzieć, że wszystkie nasze chwile są doskonałe. Zdarzają mi się momenty, kiedy połączenie nadpobudliwego siedmiolatka i jego szalonego kota daje mi w kość tak bardzo, że mam ochotę wyjść z domu i nigdy nie wrócić.

Uwielbiam jednak pisać i doskonałe są chwile, kiedy siadam do klawiatury z kubkiem kawy, kawałkiem ciasta i zestawem nastrojowych piosenek. Stukot klawiszy to wtedy wszystko, co jest mi potrzebne do szczęścia. Czasem sama nie posiadam się ze zdumienia, jak łatwo i szybko pojawiają się na ekranie nowe słowa, spływające spod moich palców. Nie zawszę piszę z sensem, czasem są to krótkie historie, które kasuję od razu po napisaniu. Może z czasem porwę się na coś większego. Na razie jednak w zupełności wystarczy mi chwila sam na sam z klawiaturą i ekranem komputera. Taka moja doskonałość.

Punktem zwrotnym w moim życiu stał się moment, kiedy z najsurowszego krytyka przeobraziłam się w przyjaciółkę dla samej siebie.
Przez 30 lat mojej egzystencji, chyba nigdy nie byłam tak naprawdę szczęśliwa…
Moje życie wewnętrzne przepełniał smutek, lęk i wrogość wobec samej siebie. W głowie brzmiał ciągle ten sam głos: “Nie dasz sobie rady”, “To nie dla Ciebie”, “Jesteś gruba, beznadziejna”, “Wyśmieją Cię, lepiej się nie kompromituj”.
Po 30 latach biczowania się, gdy poczucie własnej wartości było już równe zeru, nie miałam siły na dalszą walkę sama ze sobą. Wiedziałam, że muszę coś zmienić.
Tyle lat tkwiłam w zawieszeniu, więc i droga do poukładania sobie wszystkiego na nowo nie jest ani łatwa ani szybka.
Ciagle uczę się akceptacji samej siebie, mojego ciała, rozmawiam ze sobą i wspieram w trudnych sytuacjach. Dzięki pracy z terapeutą potrafię uspokajać i pocieszać się a trudności postrzegam jako wyzwania, podejmowane z zamiarem sukcesu.
Żyję tu i teraz, akceptując wszystko co złe z przeszłości i wyzbywając się wszelkich obaw związanych z przyszłością.
Może brzmi ten cały mój wywód bardzo górnolotnie, miewam gorsze dni , ale właśnie ten moment i przemianę w moim życiu postrzegam jako przełomowy, doskonały: jestem dla siebie przyjaciółką, szczęśliwą mama i żoną.

Polubienie na FB jako Magda Agnieszka Dąbek

Po pierwsze chciałabym złożyć serdeczne życzenia z okazji urodzin! Mam nadzieję, że ten nadchodzący czas będzie obfitował w wyjątkowe chwile a Twoje marzenia będą na wyciągnięcie ręki!

Odpowiedź na pytanie co w moim życiu lubimy najbardziej i co jest doskonałe będzie przewrotna: Sama wielkimi krokami zbliżam się do 30-stych urodzin, i jeśli kiedyś czekałam na moment kiedy będę szczęśliwą kobietą, to tak z przekonaniem mogę powiedzieć, że TERAZ.

Dlaczego?

Myślę, że w moim życiu najbardziej lubię fakt, że wciąż się rozwijam, chcę więcej, cieszę się z każdego dnia, wypatruje w nim okazji do doświadczania i smakowania życia.. Podejmuję często ryzyko, ale taki już mam charakter jeśli nie spróbuję, będę żałować do końca życia. Pięknie to ujęłaś, że im bliżej Twoich urodzin tym stałaś się bardziej spokojna, szczęśliwsza .. mam to samo poczucie. Moje życie układa mi się w sposób, do którego zawsze dążyłam. Jestem spełniona, prowadzę z mężem firmę, w której wzajemnie się uzupełniamy. Oczywiście dużo radości i satysfakcji daje mi moje małżeństwo, ale myślę że moje życie mogę nazwać z przymrużeniem oka ‘doskonałym’ właśnie dlatego, że nie stoję w miejscu i chcę więcej! Właśnie kilka dni temu dowiedziałam się, że będę mamą i ta informacja sprawiła, że poczułam się kompletna, moje życie toczy się właściwym torem a ja stoję na statku i jestem ciekawa co przyniesie wiatr!

Miło czyta się Twój blog, bo jest odzwierciedleniem Twoich pasji, zainteresować i marzeń, i tego Ci życzę na kolejne wiele lat, abyś się rozwijała i była spełniona! Pozdrawiamy ciepło!

Blog polubiony na fb z profilu Magdalena Sadowska

Siedzę już kwadrans i myślę, szukam, analizuję. Próbuję odnaleźć doskonałość w swoim życiu. Choć nie urywam, jest mi trudno, bo nie lubię do końca tego słowa. Wiem, że świat nie jest idealny, życie nie bywa idealne, los również. Doskonałość najlepiej się czuje w naszych marzeniach i myślach. Tam jest czysta i nieskażona. W rzeczywistości odszukać ją może być trudno. Ale ja znalazłam. Taką moją małą, prywatną doskonałość. To są ludzie, którzy mnie otaczają. To moja rodzina, moi bliscy i dalsi znajomi, to ludzie, dla których ja jestem ważna i którzy są ważni dla mnie. Jasne, żaden z nich nie jest idealny i pozbawiony wad. Ja również. Ale tak sobie myślę, że właśnie te osoby sprawiają, że mój nie zawsze szczęśliwy żywot, staje się łatwiejszy. Wiem, że mogę na nich liczyć, że otrą mi łzy i podadzą chusteczkę, że doradzą, że potrzymają za rękę. Wiem też, że jeśli odniosę sukces lub spotka mnie coś dobrego, to oni będą się szczerze cieszyć razem ze mną. Tak, oni są doskonałością w moim życiu. I szczerze? Jestem dumna, że ich mam. Bo ludzie są najcenniejszą wartością i największą doskonałością na świecie. 🙂

Na FB obserwuję jako Marta Gawrońska
Na IG jako marteeca

W moim życiu doskonałe są drobne radości, które ozdabiają szarą codzienność niczym piękna broszka przypięta do prostej sukienki. Dzięki nim odrywam się monotonii i niedoskonałości życia, rozweselam się, ale przede wszystkim jest to zwykła przyjemność. Lusterko w misternej oprawce, jedwabny szal w motyle, przeczytany ulubiony tomik poezji- przedmioty te mogą skutecznie wyzwolić od chwilowej nudy, zdenerwowania i apatii. Mogą ze zwykłego dnia uczynić święto. Delikatność i dobra jakość kosmetyku też wystarczy na dość długo, podkreślając w milszy sposób moją urodę. Wierzę pięknu, ono działa niesamowicie. Uwielbiam spędzać czas ze swoimi bliskimi. Jemy wtedy nasze ulubione potrawy+ odkrywamy nowe smaki i dużo ze sobą rozmawiamy. To klucz do osiągnięcia równowagi w życiu. Lubię też mieć czas tylko dla siebie, bez komputera czy telefonu itp. Siadam wtedy w otoczeniu miękkich poduszek, piję swoją ulubioną herbatę lub kieliszek czerwonego wina i czytam interesującą książkę. A wieczorem w swojej łazience robię sobie mini spa. Do łazienki wpuszczam swojego partnera, a gdy go nie ma, mojego kota. Futrzak potrafi rozbawić do łez, spacerując jak baletnica po brzegu wanny albo usiłując capnąć łapą pływającą po wodzie pianę. Nie trzeba być rozrzutnym, lecz jedynie skłonić się do pomyślenia o sobie jak o kimś, kto zasługuje na wszystko, co najlepsze i najcenniejsze.

karolina2701@poczta.fm

Jest milion powodów, które sprawiają, że czuję się szczęśliwa! Dziękuję za nie wszystkie, w końcu moje życie jest dzięki nim DOSKONAŁE, w każdym najmniejszym ułamku sekundy, którą przeżyłam…i wciąż przeżywam podczas niedzielnego lenistwa, kiedy to mogę bez wyrzutów sumienia poczytać sobie Twojego bloga nie przejmując się stosem garów do umycia (w końcu mąż ma okazję się wykazać:)), przejażdżek rowerowych z ukochanym w miejsce naszego pierwszego spotkania (i pocałunku:)), wakacji spędzanych nad morzem, zakupów na, których mogę zaszaleć wybierając wymarzoną sukienkę, buty i torebkę (ot, tak bez żadnej okazji;)), spotkań z przyjaciółkami, na których plotkujemy ile wlezie, kiedy widzę uśmiech na twarzy drugiego człowieka skierowany w moją stronę z życzliwości, kiedy oddaję się mojemu hobby jakim jest robienie biżuterii z drewna, kiedy uda mi się coś zrobić bądź nauczyć nowej umiejętności (ostatnio nauczyłam się języka francuskiego:))…! Te wszystkie z pozoru błahe rzeczy są w moim życiu DOSKONAŁE bowiem wnoszą mnóstwo radości, motywacji i chęci życia!
Pozdrawiam, lubię na FB jako Monika Liro, moniaaa777@gmail.com

Najfajniejsza rzecz jaką mam w życiu, a jednocześnie doskonała to… moja relacja z siostrą. Mówimy jednym językiem, ba! często dogadujemy się bez słów, jesteśmy takim malutkim gangiem, który zawsze stoi za sobą murem. Za dzieciaka to ona była małym zadziorem, teraz rolę się trochę zmieniły i została moim głosem rozsądku (co nie oznacza, że nie podbijamy wspólnie parkietów w piątkową noc 😉 ). Skaczemy ze spadochronem, ścigamy w slalomie na snowboardzie i robimy popołudniowe kino z Netflixem.
… i wiecie co, każdemu życzę takiej przyjaciółki!

W moim życiu doskonale jest to, co na pierwszy rzut wcale takie doskonale nie jest. Spalona lokówka do włosów, przypalony schabowy dla męża, czy “kolejne bęc” mojego synka, który właśnie stawia swoje pierwsze kroki 😁 Niby nic specjalnego, bo która by się cieszyła z kolejnego zepsutego sprzętu, zadymionej kuchni czy placzacego dziecka… Lecz dla mnie, właśnie to jest oznaką że w końcu coś mi w życiu wyszło. Że mimo że nie jest doskonale, to mam pieniądze na nowe sprzęty, kochającego męża, który pocieszy i zamówi na obiad pizze, a także cudownego synka, który wniósł tyle radości w NASZE wspólne życie. Właśnie to, choć z pozoru niedoskonałe, dla mnie jest idealnym życiem jakie sobie wymarzylam.

Hmmm…doskonałe jest to, że chcę być dosknała, ale z dużą dawką miłości i poczucia humoru, bo inaczej taka doskonałośc jest w złym stylu…właśnie się tego uczę 😀 jestem pod wrażeniem zdjęć – piękne, przyznam się,że nie wiedziałam, że obecnie tak piękne depilatory produkują…jak ja pamietam swój pierwszy sprzed około 20 lat…to nie miał nic wspólnego z tym cudem…ale chętnie bym się z nim zapoznała…bo chyba nie ma sposobu depilacji,którego bym na sobie nie próbowała…pozdrawiam ciepło 🙂

Ktoś mógłby spojrzeć na mnie, moje życie i stwierdzić, że nie jest doskonałe. I zapewne nie pomyliby się…jednak dla mnie jest idealne na swój sposób. W końcu każdy inaczej definiuje słowo “doskonały”, a dzięki temu na świecie jest taka różnorodność. Jestem wdzięczna za doświadczenia, które zdobyłam – mimo, że nie wszystkie były przyjemne to każde wpłynęło na moją osobę. I uwielbiam to, że nadal coś dzieje się w moim życiu – a w tych gorszych chwilach mogę polegać na bliskich. Właśnie…kolejny element, który uwielbiam to relacje z rodziną i znajomymi – ich poczucie humoru, pogoda ducha i wsparcie pomagają uporać się z problemami…może nie wszystkimi, ale jest o wiele łatwiej. Mam świetnego chłopaka, który potrafi mnie rozbawić oraz wspiera w ponure dni. Poza tym wykonuję kilka zleceń w jednym czasie, a dzięki takiemu rozwiązaniu czuję się spełniona. Na szczęście nie tracę całej swojej energii i mogę się rozwijać. Zresztą samodoskonalenie i wewnętrzny rozwój to kolejny pozytywny aspekt życia – cieszę się, że współcześnie jest to o wiele łatwiejsze. W takim razie co lubię najbardziej? Niestety nie mogę odpowiedzieć na to pytanie, ponieważ musiałabym wybrać jeden aspekt mojego życia, a nie jestem w stanie tego zrobić. Z bardzo prostej przyczyny – lubię wszystko -wprawdzie coś bardziej, a coś mniej…ale lubię, bo zaakceptowanie siebie i otaczającej rzeczywistości jest bardzo ważne. Wychodzi na to, że mam doskonale-niedoskonałe życie z całym katalogiem zabawnych przygód i frapujących problemów. Ale to moje życie i jestem wdzięczna, że wygląda w ten sposób.
Pozdrawiam z Facebooka roman_6@o2.pl jako Małgorzta St

W moim życiu doskonała jest… niedoskonałość. I fakt, że ją akceptuję, a nawet lubię. Gdy tylko łapię się na narzekaniu na jakiś swój minus, widzę masę plusów i dostrzegam wielką, cudowną równowagę. W takich momentach moim głównym marzeniem jest to, by niegdy nie obudzić się w utopii, w której i ja jestem idealna i inni absolutnie doskonali. Nasza wyjątkowość tkwi bowiem nie tylko w zaletach, ale i w słabościach. Gdybyśmy bowiem wszyscy byli równie wspaniali, cięzko byłoby nam uwidocznić swe zalet i swą wyjątkowość, nie mówiąc już o wolnej woli. Dlatego chcę, by doskonałość była dla nas tylko celem, ale celem niedoścignionym. Bo w słabościach tkwi piękno, tak jak piękno tkwi w piegach na policzkach. Nie brnijmy więc w mit ideału. Idżmy za to tam, gdzie jesteśmy sobą – pełną zalet, wad, piękna, niedoskonałości, ale przede wszystkim pewności siebie. Takiej pewności, która nie zależy od tego, czy ktoś uzna nas za doskonałe, czy nie. 🙂

Co najbardziej lubię w swoim życiu? Możliwości ! Że mam szansę obudzić się każdego ranka i dostaję kolejne 24 godziny, z którymi mogę zrobić, co tylko zechcę. Życie jest piękne i sami możemy ułożyć do niego scenariusz. Nie pod dyktando innych, a w zgodzie ze sobą. Czy mam ochotę rozwijać pasję, poświęcać się rodzinie, być wsparciem dla kogoś w potrzebie, jechać na drugi koniec Świata, czegoś się nauczyć, coś zrobić, czy po prostu poleżeć w łóżku z kotem, laptopem i czekoladą – MOGĘ to zrobić. Warto dbać o siebie, o wnętrze, o swoją powierzchowność, piękno jest w nas i dokoła nas. Wszystko ma swój urok, nawet deszcz za oknem. I nie ma granic, nie dzisiaj, a każdą porażkę, sukces, czy wyrządzone nam zło możemy przekuć na lekcję i wartość dla siebie. Dostaliśmy szansę na ten krótki spacer po Ziemi, a ja chcę ten czas wykorzystać, by niczego nie żałować. I to jest według mnie doskonałość.
PS. A lubię Was na facebooku z profilu Blanka Noir, konta na Instagramie nie posiadam. Pozdrawiam serdecznie! 🙂

W życiu za doskonałe uważam właśnie samo piękno życia, la vie est belle! To właśnie je lubię najbardziej, ponieważ niesie ze sobą nieograniczoną ilość możliwości, od nas zależy jak je spędzimy. Dzięki temu, że żyjemy właśnie tu i teraz, możemy rozejrzeć się wokół siebie, odetchnąć głęboko, poczuć zapach powietrza. Jak ono dla Ciebie pachnie? Domowym ciastem czy może górskim powietrzem? Kiedy zdefiniujemy co chcemy robić, wystarczy działać! Życie samo w sobie jest doskonałe, wystarczy że weźmiemy je w swoje ręce i zaczniemy czerpać garściami zamiast je przesypiać.